Badania wg norm: PN-EN ISO 17639
W połączeniach spawanych mogą występować różnego rodzaju wady zarówno pochodzenia spawalniczego jak i metalurgicznego. Część z nich jak np. mikropęknięcia czy mikroprzyklejenia są możliwe do wykrycia jedynie na drodze badań mikroskopowych. Dodatkowo metalograficzne badania mikroskopowe umożliwiają określenie pochodzenia zalegających w połączeniu spawanym wad i niezgodności spawalniczych o charakterze makroskopowym. W wyniku dostarczenia do materiału ciepła spawania w zależności od użytych gatunków materiałowych, stanu ich dostawy w obrębie strefy wpływu ciepła (SWC) oraz w samej spoinie zachodzą charakterystyczne przemiany fazowe zależne od temperatury nagrzania danego obszaru. Na podstawie otrzymanych mikrostruktur można określić przybliżoną temperaturę nagrzania danych mikroobszarów oraz wpływ zaistniałych przemian mikrostrukturalnych na finalne właściwości otrzymanego połączenia spawanego. Ma to szczególnie znaczenie w stalach wysokostopowych, w których mogą następować niekorzystne przemiany strukturalne, m.in. tworzenie się fazy sigma z ferrytu chromowego w stalach wysokochromowych czy wydzielanie się węglików chromu po granicach ziarn w niestabilizowanych stalach austenitycznych.