Badania metalograficzne metodą replik matrycowych (PN-ISO 3057) stanowią nieniszczącą metodę badań mikroskopowych polegającą na wykonaniu odbitki (repliki) mikrostruktury powierzchni badanego obiektu za pomocą specjalnych folii lub silikonów replikacyjnych. Powierzchnię elementu w miejscu badania szlifuje się, poleruje oraz trawi w celu ujawnienia mikrostruktury. Następnie obraz mikrostruktury przenosi się na materiał replikacyjny poprzez naniesienie zwilżonej w rozpuszczalniku folii lub silikonu na wykonany zgład. Powierzchnia materiału replikacyjnego po zestaleniu się odzwierciedla negatyw reliefu mikrostruktury. Po odklejeniu replikę ocenia się na mikroskopie metalograficznym lub skaningowym podobnie jak tradycyjny zgład metalograficzny.